KOŃ
Kto urodził się w roku Konia, ten jest niezależny i odważny. Ma szczery i bezpośredni charakter. Lubi aktywne życie i wciąż rozgląda się w poszukiwaniu nowych wyzwań. Ma często bardzo oryginalne poglądy. Łatwo zdobywa uznanie, a nawet popularność.
Koń jest bardzo towarzyski i ma poczucie humoru, które pozwala mu wybrnąć z wielu konfliktów i trudnych sytuacji. Lubi ciężko pracować i chętnie angażuje się w trudne sprawy. Wyznacza sobie wielkie cele i z poświęceniem realizuje swoje zamiary. Szybko się uczy i chętnie zdobywa nowe umiejętności. Zawsze wie, jak ubić korzystny dla siebie interes i bez trudu dociera do wpływowych i ważnych osób. Choć sporo wydaje na zabawę i swoje przyjemności, to zwykle udaje mu się zgromadzić pokaźny majątek.
Koń jest towarzyski i wesoły. Nawet w najtrudniejszych chwilach nie traci nadziei i potrafi zachęcić ludzi do działania. Jest szczery i zazwyczaj nie kryje się ze swoimi poglądami, przez co czasem zraża do siebie delikatniejsze osoby. Koń jest przekonany, że wszyscy podzielają ich poglądy i rzadko pyta innych o zdanie. Ma wielkie poczucie humoru i talent artystyczny. Zwraca uwagę na odpowiedni ubiór i wystrój pomieszczeń, pasjonuje się sztuką i muzyką. Imponują mu osoby wykształcone i oczytane. Sam Koń także chciałby znaleźć się w gronie elity.
Zawsze wygląda wspaniale, zawsze pełny jest sex-sapealu, umie się dobrze ubrać i ubóstwia, by to widziano. Koń kocha okazje, przy których może pokazać się ludziom - koncerty, teatr, zebranie czy bal, a także i pogrzeb, byle był tłumny. I przy każdej takiej okazji wyróżni się a tłumie, a to komplementem stosownie ulokowanym, a to półgłośnym komentarzem, a to anegdotką. Jest więc popularny, traktowany z sympatią i nie ma mu się za złe skłonności do ploteczek.
Koń ma szybki refleks, ostry dowcip i umiejętność lapidarnego formułowania sensu problemu, który inni topią w wielosłownych przemówieniach: czasem lepiej niż ty sam wie, o co ci chodzi. Kiedy przemawia - jedyne kartki to te, których słuchacze używają do robienia notatek.
Koń jest utalentowany, umie zadziałać w sprawie praktycznej i daje sobie radę z problemami intelektualnymi. Ale po prawdzie mówiąc jest bardziej przebiegły i sprytny niż inteligentny. Z tego zdaje sobie sprawę i dlatego w głębi serca nie jest siebie pewny, choć nie daje tego poznać.
Koń jest samolubny i egoistyczny. Bez wyrzutów sumienia stratuje każdego, kto stanie mu. drodze. Zrobi wszystko by dogodzić swym ambicjom. Jest egoistą, lecz kiedy już zainteresuje się problemami innych potrafi działać, interweniować, pomagać z wielką odwagą i nie bojąc się osobistego ryzyka.
Jest niezależny i własnowolny, dlatego zawsze swoją własną drogę, nie zważając na dorady nawet najżyczliwsze. Im koń wcześniej opuści łono rodziny - tym lepiej dla niego samego; zrobi to zresztą ochotnie i z radością, ponieważ atmosfera domowego ogniska jest dla niego ważną rzeczą, ale tylko wtedy kiedy to On - KOŃ temperaturę tej atmosfery ustalił.
Kiedy wreszcie KOŃ stworzy własną rodzinę, będzie w niej osią i piastą wszystkich spraw, kocha bowiem by rodzinny świat kręcił się wokół niego. Jego radości i jego smutki są tym, co musi innych zajmować. Koń najbardziej obawia się samotności, nudy i braku przygód. Chętnie pracuje w zawodach, które wymagają częstych podróży i spotykania się z różnymi ludźmi. Bardzo lubi być podziwiany i stara się z całej siły zasłużyć na pochwały.
Koń nie bywa w życiu samotny i ma wielkie powodzenie w miłości. Otacza się wieloma wielbicielami lub prowadzi skomplikowane flirty. Przywiązuje się do tych osób, które okazują mu szczerość, czułość i troskę. Lubi romantyczne filmy i niezwykłą atmosferę. Pragnie też, aby ukochana osoba podzielała jego pasje i niezwykłe zainteresowania.
W relacjach z płcią przeciwną Koń jest miękki i słaby. Odda wszystko za miłość. W miłości potrafi tak się pogrążyć, że zapomina o wszystkim innym na świecie. Kiedy uda mu się opanować miłosne słabości i ambicja weźmie górę nad namiętnością, wkracza Koń na drogę życia szczęśliwego i pełnego sukcesów. Dobrze układa się życie Konia a Owcą, którego poczucie humoru łagodzi samolubstwo Konia. Równie dobrze ułoży się życie Konia z Psem i Tygrysem: skoncentrowani na swoich problemach psychicznych nie będą zwracali uwagi na romantyczną niestałość Konia. Cokolwiek jednak miałoby się zdarzyć, Koń nie powinien wiązać się z Szczurem, w szczególności wtedy, gdy Koń jest kobietą i do tego urodzoną pod znakiem Ognistego Konia /to jest W latach 1906,1966, 2026/, Jakikolwiek związek pomiędzy nimi jest tarciem, którego iskry nieodwołalnie wywołają pożar.
Pierwsze dwie fazy życia każdego Konia są okresem wzlotów i upadków. Dopiero w fazie trzeciej, ostatniej osiągnie spokój i stabilizacja.
UWAGA: co 60 lat znak Konia jest znakiem Ognistego Konia /proszę liczyć od roku 1966 w górę i w dół/. Ten znak jest zły tak dla samego Konia, jak i rodzin, które go mają w swoim kręgu, i którym przynosi pecha, chorobę, wypadki.
W pewnych rejonach rodzice powstrzymują się od płodzenia i wydalania dzieci w takim roku. Ale pogląd ten nie jest powszechny i uzasadniony w pełni przekonywająco. Rok Ognistego Konia wyostrza cechy charakterystyczne Konia, również /i przede wszystkim/ cechy dobre i pożądane. Ognisty Koń będzie lepszy, ale także ... będzie przy tym większym egoistą. Jedno jest pewne: w drodze w górę Ognisty Koń zajdzie dalej i wyżej. Udając - dotrze do samego dna ...
Jego największą wadą bywa brak wytrwałości i roztrzepanie. Ma czasem problemy w zorganizowaniu sobie czasu, bo stara się wszystkim pomóc i wszystkich zadowolić. Zwykle Koń potrafi znaleźć sobie mądrych pracowników, którzy pomagają mu pilnować terminów i szczegółów.
Koń ma wiele życiowej energii i nie przejmuje się swoimi słabościami i dolegliwościami. Z tego powodu może nie zauważać, że jego organizm wymaga troski i odpoczynku.
Zaletą urodzonego w roku Konia jest wielki entuzjazm i niespotykana siła przebicia. Wadą jest upór i brak szacunku dla zdania lub pomysłów innych ludzi.